Poeta znaku, Stanisław Dróżdż

Przypuszczam, że i wy, miłośnicy literatury zauważacie, że dyskusje na różnych forach internetowych są trudne, między innymi z powodu traktowania słowa bardzo dosadnie, ograniczanie jego zakresu znaczeniowego, nie wyczuwania powiązań i asocjacji. Drugi powód, który mnie rani to korekty dokonywane przez różne internetowe i smartfonowe ubogie słowniki, narzucane mi, gdy napiszę słowo w formie poprawnej lecz rzadziej używanej w mowie potocznej.

Z przyjemnością obejrzałam wystawę w Muzeum Współczesnym Wrocław, zatytułowaną „Stanisław Dróżdż. Światekst. Pojęciokształty. Poezja konkretna.” Stanisław Dróżdż to poeta znaku. W dniu 8 grudnia odbyło się tzw. oprowadzanie kuratorskie. Kuratorką tej wystawy jest Elżbieta Łubowicz i lepszej kuratorki być nie mogło, bo Pani Elżbieta jest głęboko zakotwiczona w twórczości Dróżdża od bardzo dawna. Czas i intensywność tych więzi widać i w koncepcji wystawy i słychać było w przekazanych nam objaśnieniach złożoności przekazów Poety-Artysty.

Stanisław Dróżdż nigdzie się nie śpieszy, zatrzymuje się, wpatruje, widzi, czuje i myśli. Słowo tworzy rzeczywistość, tworzy pojęciokształty, jest dźwignią czasu. Słowo żyje swoim życiem, jest jednak ciągle ograniczane lub uszlachetniane przez przestrzeń, czas i uczucia (Boga).

Obecna była Rodzina Artysty, Pani Dyrektor MWW dr Sylwia Świsłocka-Karwot (współkuratorka), dziennikarze, spora grupa młodzieży.

Artysta, urodzony w Sławkowie, był jednak wrocławianinem. Zmarł w 2009 roku. Spotkania z nim będą na zawsze w mojej pamięci.

Dla przypomnienia:

Ma w swoim dorobku około 300 wystaw krajowych i zagranicznych – indywidualnych i zbiorowych. Reprezentował Polskę na 50. Biennale Sztuki w Wenecji z wystawą pt. Alea Iacta Est, której kuratorem był Paweł Sosnowski. (Przywieźliśmy z tej wystawy kilka kostek na pamiątkę, legalnie). Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i muzealnych, m.in. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, Museum of Contemporary Art w Los Angeles, Schwarz Galeria d’Arte w Mediolanie, Museum Modern Art w Hunfeld.

Polecam, wystawa będzie jeszcze dość długo dostępna, Plac Strzegomski, Wrocław.

Informacja o wystawie na 50 Biennale w Wenecji.