Pamięć pisana piórem

20.11.2017 Robert Bogusłowicz

Napisz do nas

Facebook

Twitter

G+

wieczór pamięci listopad 17

Ilekroć ogarnia nas nostalgia za jakąś osobą, której nie ma wśród nas, oglądamy zdjęcia, szukamy filmów lub odtwarzamy w pamięci epizody, tracące z czasem swój intensywny kolor. Jeśli dopisuje nam szczęście sięgamy po czyiś pamiętnik pisany latami, ale nie oszukujmy się, nawet one muszą mieć w sobie odrobinę artyzmu, byśmy mogli przebrnąć pierwsze strony. Rodzina pielęgnuje pamięć najbliższych, a co pozostaje nam. Jeśli pozostawiły po sobie tę drobną cząstkę siebie w postaci wierszy i prozy utrwalonej w tomikach, możemy przez tę jedną krótką chwilę przywołać ich do naszego grona, tak jak dawniej robili to Słowianie w Dzień Zaduszny. Wieczór "In Memoriam" w Osiedlowym Domu Kultury na jeleniogórskim Zabobrzu zorganizowali członkowie Stowarzyszenia W Cieniu Lipy Czarnoleskiej, którzy wspominali przyjaciół po piórze: Kazimierę Czurkę, Henryka Gila, Bożenę Pest, Halinę Paś, Barbarę Pawłowicz, Marię Zaborską i Wandę Drożyńską-Ozimek. 20 listopada 2017 r. o godz. 17 w kawiarni "Muza", ostatnie w tym roku spotkanie z cyklu ars poetica, otworzyła w imieniu dyrekcji ODK Patrycja Jurek, witając licznie przybyłych gości. Następnie oddała głos Danucie Mysłek, która przygotowała prezentację wieczoru wspomnieniowego i wprowadziła w nastrój wieczoru. Postać Kazimiery Czurki nauczycielki, rusycystki, która od roku 1971 mieszkała w Cieplicach, a we wrześniu 2006 r. uczestniczyła w tworzeniu grupy literackiej Stowarzyszenie W Cieniu Lipy Czarnoleskiej, przypomniała Janina Lozer, przeczytawszy wiersz poetki, napisany z prośbą do odczytania na jej pogrzebie. Nigdy nie wróci już nic Jej nie cieszy ani nie zasmuci stoi przed tronem Boga i prosi w pokorze; przychodzę z łez padołu więc nie sądź mój Boże byłam prosta, zwyczajna takież moje życie nich więc będzie mi łaskawe Twoje Boskie Oblicze. Henryka Gila, poetę z Lubania, należącego do Grupy Poetyckiej "Nurt", wspominał Hubert Horbowski. Przełomowym dla niego okresem był udział w rozruchach studenckich w Krakowie, i dlatego usunięto go z liceum. Miłość do poezji pielęgnował przez całe życie. Dopiero po przejściu z powodu zdrowotnych na zasłużony odpoczynek, oddał się swojej młodzieńczej pasji - twórczości poetyckiej. Niewierzący (…) Nikt nie obsługuje Boga w swej świątyni, zbiorowo się modlą, by im Pan wybaczył, kto siebie wychwala, a drugiego wini, kiedyś przed Bogiem będzie się tłumaczył. Danuta Mysłek przypomniała postać Bożeny Pest, kresowianki urodzonej w Wilnie i absolwentki Akademii Rolniczej. Obdarowana przez Matkę Naturę lekkością pióra i pełnym szacunku zachwytem dla jej darów, podziwiała bogactwo ożywionego świata, który utrwalała zapełniając kolejne zeszyty wierszami, aby później pojawiały się w almanachach i tomiku poetyckim "Uzbierane na łące życia". Dusza Naga odarta ze złudzeń dusza nie umiera pięknem chwil żyje nadzieją reinkarnacji człowieka w człowieka wiarą żyje złudzeniem…. nie rozpłynie się. Dusza czeka na człowieka ubrana w ciało. Krystyna Pawłowska przypomniała Halinę Paś, którą spotkała po latach w Osiedlowym Domu Kultury w kawiarni "Muza" na wieczorze autorskim stowarzyszenia. Wcześniej była wychowawczynią jej syna i organizatorką szkolnych wycieczek krajoznawczych. Zawsze wyróżniała się wysoką kulturą, niezwykłym taktem, wrażliwością i empatią. Była erudytką, oczytaną i rozmiłowaną w regionie. Interesowała się twórczością zagranicznych i rodzimych pisarzy, m.in. biografiami Gerharta Hauptmanna i Marii Konopnickiej. Propagowała wydawane tomiki stowarzyszenia w szkolnych bibliotekach. Uczestniczyła w spotkaniach, konferencjach i seminariach. W antologii "Dekada Kwitnących Lip" wydanej z okazji 10-lecia stowarzyszenia wspomina; "(…) W drodze na przystanek autobusowy pani Krystyna Susabowska opowiedziała mi, że obie panie, Krystyna i Magdalena Szczębara należą do Stowarzyszenia W Cieniu Lipy Czarnoleskiej, o tym, że trwa właśnie Rok Hauptmannowski. Mówiły o miejscach spotkań, o działalności tej grupy literackiej itd. Zaprosiły mnie na najbliższe spotkanie do muzeum w Jagniątkowie. Oczywiście pojechałam. Poczułam wokoło siebie ciepłą, życzliwą atmosferę, a połączył nas wspólny temat. Tym razem były to wybrane utwory Gerharda Hauptmanna "Zatopiony dzwon" i "Złota Harfa". Mówiono o planowanym wyjeździe na wyspę Hiddensee w pobliżu Rugii do kolejnego domu Noblisty i do jego grobu" Barbarę Pawłowicz wspominał mąż, Michał Pawłowicz, kustosz dorobku żony, która była członkiem stowarzyszeń - Jeleniogórski Klub Literacki oraz W Cieniu Lipy Czarnoleskiej. Uczestniczyła w spotkania literackich ogólnopolskich i międzynarodowych, jej wiersze były nagradzane w wielu konkursach. Współorganizowała wieczory poezji i środowiskowe imprezy literacko-kulturalne. Zagubiony czas Bliskość ciepła jak twoje ręce jak przyjazne słowo bliskość oczekiwania w rozpędzonej lokomotywie życia wzajemna zasłuchani w siebie w przytulnym miejscu odnaleźli zagubiony czas Urszula Musielak opowiedziała o Wandzie Drożyńskiej-Ozimek, emerytowanej pedagog i specjalistce z zakresu oligofrenii, która była aktywistką i społecznikiem. Współtwórczynią wydarzeń kulturalnych i naukowych, takich jak Terapia Słowem - Borowice 2008. Współautorką kilku almanachów, takich jak: "Narysuję siebie słowami", "Potyczki z nieuchwytnym", "Światło spod korca", "Zwyczajnie o miłości". Zagubiona w ciemności nocy zagubiłam samą siebie może ktoś mnie zmylił? Cieszę się słońcem z pełnymi dłońmi radości. W blasku księżyca brodzę w chłodnym strumieniu noc rodzi zło. Krople deszczu spływają po twarzy. Teraz wiem to nie deszcz to łzy unoszę twarz może osuszy ją słońce? Maria Zaborska-Bielak była piękną, utalentowaną wokalnie artystką, - tak wspominała Maria Suchecka. Obdarzona pięknym głosem dawała koncerty na wielu scenach opery, teatru i estrady w kraju i za granicą. W połowie lat siedemdziesiątych zamieszkała w Jeleniej Górze. Była prezesem jeleniogórskiego Oddziału Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego, należała do władz samorządowych podkarkonoskiego regionu. W siedzibie CHSS przy ul. Wolności odbywały się z Jej inicjatywy akcje charytatywne. Do klubu literackiego Stowarzyszenie W Cieniu Lipy Czarnoleskiej, należała już od samego początku wraz z synem Markiem, utalentowanym poetą, który napisał o matce. Matka Słowo którego się nie zapomni tak wielkie że nikt nie zliczy jak wiele ono znaczy Moja Matka w południe mi śpiewa wzbija się i opada niczym gwiazda uszczęśliwiając wielu ludzi daje im chwile radości i zapomnienia Ostatni w tym roku wieczór w cyklu ars poetica dobiegł końca, z twórcami spotkamy się jeszcze 4 grudnia o godz. 12, 30 na XII Karkonoskiej Integracyjnej Wigilii Literackiej w Muzeum Miejskim "Dom Gerharta Hauptmanna" w Jagniątkowie, gdzie odbędzie się również konkurs poetycki pod hasłem "Przebaczenie". W wigilii wezmą również udział niepełnosprawni z Warsztatów Terapii Zajęciowej przy Polskim Towarzystwie Walki z Kalectwem Oddział Terenowy w Jeleniej Górze przy ul. Kiepury. Końcowym akordem było już tylko spojrzenie na dopiero co wydany miesięcznik "Tu i Teraz" nr 3/93/2017, z artykułem o październikowych integracyjnych warsztatach literackich w Borowicach, które odbyły się pod hasłem "Terapia literackim tworzeniem". <div title="footer"> <sdfield type=PAGE subtype=RANDOM format=PAGE>4</sdfield> </div>

Napisz do nas

Facebook

Twitter

G+

Zobacz zdjęcia jako osobne strony: wieczór pamięci listopad 17 wieczór pamięci listopad 17 wieczór pamięci listopad 17 wieczór pamięci listopad 17