Helena Wielgus z okazji Bożego Narodzenia

 

Wigilijna gwiazdka

 

Lud długo czekał na tę noc,

którą prorocy wieścili.

Na niebie ukaże się gwiazda

co lud z ciemności wyprowadzi.

 

Józef z Maryją brzemienną

nie znaleźli schronienia.

W stajence, wśród zwierząt

porodziła Bożego Syna.

 

Wielka jasność się ukazała.

Aniołowie – gloria – śpiewali.

Pastuszkowie ze snu wyrwani

w stronę Betlejem spieszyli.

 

Anioł Pański

ogłosił nam radosną nowinę.

W wigilijną noc

mamy powitać niebieską dziecinę.

 

Czekamy na gwiazdę

co do Betlejem prowadzi

by złożyć dary i pokłon

wraz z pastuszkami.

 

Wigilia 2009 r.

 

Spotkanie w rodzinnym domu.

Jawi się odświętna atmosfera.

Zapach przyrządzonych potraw.

Czeka obfita wieczerza.

 

Roznosi się woń leśnej choinki.

Życzenia, dzielenie się opłatkiem.

Tradycyjny śpiew kolęd.

To nasze polskie Betlejem.

 

Wielu rodaków spędza

Święta Bożego Narodzenia

samotnie w obcym kraju.

W sercu tęsknota i wspomnienia.

 

Wracają do dziecięcych lat.

Z jaką radością spędzali święta.

Teraz daleko, bez opłatka i kolęd.

Czy jeszcze o nich ktoś pamięta?

 

Tylko Ojczyzna jak matka

wciąż czeka przy pustym stole.

Z opłatkiem w drżących rękach

i opłakuje swoich dzieci dole.

 

Betlejemskie światło

 

Betlejemskie światło

z rąk do rąk podawane

do nas zawitało.

 

Niesie radość i nadzieję,

rozprasza mroki w sercach.

Przypomina świętą noc

nam i całemu światu.

 

Betlejemskie światło

rozbłysło w naszych domach.

Życia blask na opłatek

trzymany w dłoniach.

 

Oświeca całe rodziny

Licznie zgromadzonych

przy wigilijnym stole.

Radośni i wzruszeni.

 

Pragniemy pozostać

w zasięgu tej światłości.

Byśmy nie błądzili

na drodze do wieczności.

 

 

   Chrzanów 24.12.2009 r.