Zadumanie
Ostatni listek z drzewa spada
wiatr gasi znicza mały płomień
Myśli gdzieś błądzą do przeszłości
pamięć przywoła kartę wspomnień
Ile tu mogił zaniedbanych
o których nikt już nie pamięta
i tylko czasem jakiś człowiek
lampion zapali tu od święta
A ile mogił w kwiatach tonie
dla Tych co z życiem już przegrali
to Oni wcześniej niż my żywi
bilet na tamten świat dostali
Człowieczy los wpisany w księgę
której śmierć nawet nie zamyka
ciąg dalszy wieczność nam dopisze
przed sprawiedliwym obliczem Stwórcy
Światło nadziei
Blask świec
zamknięty w kaganku przemijania
nieme usta
szepczą modlitwę za Tych co odeszli
a my samotni
ze wspomnieniami które ranią i bolą
czekamy z nadzieją
na spotkanie po drugiej stronie tęczy
Modlitwa
Paciorkami różańca
wyprasza łaski
dla Tych co odeszli
Pokorna prosi o wybaczenie
Tym co śpią w pokoju
A nam zostawia nadzieję
na zbawienie
2. EWA PELZER
Nocny spacer
W tę jedyną noc
Noc Wszystkich Świętych
park zmarłych zachwyca
niezwykłym, cichym pięknem.
Aleje pogrążone w mroku
lekko otulone wstającą mgłą,
sprawiają wrażenie,
że spaceruję tuż nad ziemią.
Cicho!
I tylko czasem
słychać trzask i pęknięcie
szklanego znicza
w którym dopalił się ogień.
Głęboka ciemność
rozświetlona tysiącem świateł
na nieskończonej ilości grobów.
niczy które oświetlają
drogę do nieba tym,
którzy śpią snem wiecznym.
Są chwile
kiedy wydaje się,
że mrugające światła
to wyraz podziękowania
za odwiedziny
i czas spędzony na wspomnieniach.
Noc jest cicha i ciemna,
ale w jakiś przewrotny sposób
nie napawa smutkiem.
ONI wszyscy są dzisiaj razem!
Dla NICH wszystkich płonie wieczności ogień!
3. LIDIA KATARZYNA KOMSA
akcja znicz
03 listopada 2009
przeminęła
szklany ekran przemówił
łzy rozpaczy płyną strumieniami
Aniołki tańczące
w liczbie 33
przytula
poeta
nie zważając na nic
zapala znicz
szepcząc
,,,Requiem aeternam dona eis, Domine…’’