Joanna Marcinkowska (Zielona Góra)

***

jesteśmy świecami
nasz przywilej i przymus
zapalać się od siebie
dawać blask
iskrzyć ocieplać oświetlać
wobec siebie nawzajem
gdziekolwiek
kiedykolwiek
nas postawią


27 IX 2007

Królestwo brudu

Mieszkam w mieście
nic specjalnego

zgrzyt kroków
skrzypienie autobusów

brak czasu
uzupełniony nadmiarem ludzi

niebezpieczne wieczory
oślepiające wszechobecnymi światłami

Mieszkam w bloku
pod wiarą i nad nadzieją

za oknem każdego dnia
pojawia się boisko do koszykówki

nieczynna przyjemność
stopniowo zasypywana

gruzem z moich uszu
który wydłubuję co rano

29 X 2007

Kolacja kryształów

Wieczorami samoloty
biegają po asfalcie
w szkarłatnych skarpetach


Nic nie ma znaczenia

Płoty gorączkowo
wybiegają przed dom
zrzucając koty z kolan

Nic nie ma znaczenia

Przy stole w kuchni siedzą
bardzo potoczne postacie
Kolory zostawili na wieszku
bojąc się bezbarwnych drzwi
Odkurzony chleb poranka
uzupełniają czymś oprócz soli
Nad tymi świadkami herbaty
unoszą się słowa-szyby

Ostro opowiedziany serial
uświadamia wszystkim przeżycie
Nieco naiwne zabawki
krążą jakby zmieszane
pośród karniszy i psów

Nic nie ma znaczenia

Słowa wycięte z szablonów
rozrabiają bezkarnie
choć tak ostrożne i mdłe

Dbamy tylko o czystość
Nic nie ma znaczenia
Wyprana rzeczywistość
Nic się przecież nie zmienia

22 VII 2007