Za nas, z nami

JULIAN KORNAHAUSER

Polecam uwadze czytelników tomik wierszy Juliana Kornhausera pt. „Za nas, z nami”. Ten, który wpadł mi w ręce został wydany w 1985 roku przez wyd. Czytelnik/Warszawa. Kilka wierszy, uważam, jest bardzo ciekawych.

 TRUD

Chciał zostać poetą
zabrał się do pisania

słowa które układał
nic jednak nie znaczyły

nie umiały się związać
trzepotały nieporadnie
skrzydłami

kilkakrotnie je zmieniał
wierząc że mu się uda

nie wiedział jednak
że musi zapomnieć na chwilkę
o sobie

że musi wymyśleć język
który by go pokonał

nieodwołalnie

I kilka słów o autorze:

ŹRÓDŁO: ONET.PL/WIEM

Kornhauser Julian (ur. 1946) polski poeta, tłumacz, eseista, literaturoznawca, profesor Instytutu Filologii Słowiańskiej UJ. Debiutował jako poeta w 1967 na łamach "Poezji". W latach 1968-1975 współtworzył grupę poetycką Teraz. W latach 70. był jednym z najważniejszych twórców Nowej Fali. Występował przeciwko zakłamanemu językowi publicznemu w PRL. Od 1981 do 1983 współredagował miesięcznik "Pismo". Publikował w czasopismach m.in. w: "Almanachu młodych", "Krasnogrudzie". Od 2000 redaguje półrocznik "Pamiętnik Słowiański".

Twórczość: tomiki poezji Nastanie święto i dla leniuchów (1972), W fabrykach udajemy smutnych rewolucjonistów (1973), Zabójstwo (1973), Stan wyjątkowy (1978), Zjadacze kartofli (1978), Zasadnicze trudności (1979), Każdego następnego dnia (1981), Hurrraaa! (1981), Inny porządek (1985), Kamyk i cień (1996) powieści Kilka chwil (1975), Stręczyciel idei (1980), Dom, sen i gry dziecięce (1995), utwory dla dzieci Tyle rzeczy niezwykłych (1980), eseje i prace naukowe Świat nie przedstawiony (1974; współautor A. Zagajewski), Od mitu do konkretu. Szkice o modernizmie i awangardzie w poezji chorwackiej (1978), Sygnalizm (1981), Wspólny język (1983), Światło wewnętrzne (1984), Strategie liryczne serbskiej awangardy (1991), Literatury zachodnio- i południowosłowiańskie XX wieku na tle porównawczym (1994), Międzyepoka - szkice o poezji i krytyce (1995), Postscriptum (1999), Uśmiech sfinksa: o poezji Zbigniewa Herberta (2001), Poezja i codzienność (2003). Przekłada literaturę serbską i chorwacką.

Laureat nagrody Fundacji Kościelskich (1975), nagrody im. A. Bursy (1981), Europejskiej Nagrody Literackiej (1989), nagrody Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich (1997).