XXVIII Konkurs na wiersz

1.Quasipoeta

Czasoprzestrzeń

Pamiętam dobrze, że kiedyś niejeden ojciec rodziny -
Chłoporobotnik wypracowywał roboczogodziny.
W takiej też manierze swój dorobek określę: niestety
W czasoprzestrzeni sczezną wiersze moje - quasipoety.

2.Mała

boję się nieskończoności

kulę się z
przestrachu
gdy nade mną
ołowiane niebo
zamiast dachu

gubię się w
bezkresie
ja - zwierzątko
co szuka ciasnej
norki
w gęstym lesie

3.Nikita

***

ukryta w Twych ramionach
uciekam przed światem

choć na chwilę

otulona marzeniami
uśmiecham się niewidocznie

jestem z Tobą
a między nami przestrzeń

nie do pokonania

4.Eskulapa

***

przestrzeń
napełniona głosem

reszta niespełniona

i przesłonięte kłosem
twoje dwa silne ramiona

5.Aniger

Nieśmiertelniki

Gdy umiera poeta
Świat nie płacze -
Tylko wiatr z deszczem
Pochyleni wiernie
Nad mogiłą
Po wieczny czas

6.Kazimierz

Bezsilni

Próbowaliśmy wyprzedzić czas
który uciekał
bezlitośnie

niesieni skrzydłami wiatru
pędziliśmy po ratunek

werdykt neurochirurgów
bezsilnych wobec przeznaczenia
zgasił
tlącą się nadzieję

dzieląca nas przestrzeń
szarzała z każdą
kolejną chwilą...

zamknięta w kokonie wnętrza
czekała na nasz powrót
słabnąc bezwolnie

sen miała spokojny
oddech płytki
gasnący
parametry medycznych czujników
zmniejszały swoje wartości...

7.QS

O życiu

Życiowa przestrzeń - nieznany ląd
Coraz szersze zatacza kręgi
Zgodnie z linią życia na dłoni
Z przeznaczeniem, do entej potęgi.

Można liczyć na wiele
Przymierzać się ze swą niewiadomą
Niby rozwiązywać równanie
I wspiąć się na górę stromą

Z ciekawością co za tym szczytem
Albo co znajdziemy na drugim brzegu
Pokierować własną przestrzenią
Wolniej, czy przyśpieszać w biegu.

Tu wiatr wysłannikiem Ducha
Nas gna, niczym pyłek z ziemi
Czasem z przeciwka zadmie w twarz
I całą wędrówkę odmieni.

8. Azalia

Tropy

z punktu A do punktu B
przebiegła sarna

zadrżało powietrze
śnieg pokrył ślady

siano pachnie czerwcem
tropy sarny
na płatkach jaśminu

9.BeKa

Ucieczka w przestrzeń

Czy Ziemia nas pomieści,
To przyszłość okaże,
A przestrzeń atmosfery
Tylko strefą skrzydlatych?
Jej potrzebne miraże,
Intelekt ludzkiej wyobraźni
Nie wzoruje się na Ikarze.
Już staje w zawody z orłami
I wypełnia tę przestrzeń
Stalowymi skrzydłami.
Bliżej do kosmicznej tajemnicy.

10. Globus

Znak

gdzie odpłynęła myśli głębia
pragnienie źródła wyobraźni
otchłań niemocy los zazębia
zmysły ulotne drażni

spływają szczątki i ochłapy
sitem przesieję grudy małe
na cztery stanę mocno łapy
docenię co dostałem

ulotna skromność i pokora
goryczy daje cierpki smak
poezja będzie wtedy chora
gdy nie zostanie znak


Zobacz wyniki, może też oddasz głos?