Sięgnęłam po tomik wierszy Julii Hartwig

Sięgnęłam w bibliotece po książkę autorstwa Julii Hartwig. ( Życiorys znajdziesz w Dekalogu Początkującego Poety). Nie był najnowszy tomik jej wierszy : „Przemija postać świata"- bo wydany w 1999 r przez Prószyński i S-ka.

Tomik przeczytałam jednym tchem i z przyjemnością powracałam do niego wielokrotnie. Zbiór ten zawiera wiersze o różnej tematyce. Są wiersze mówiące o przemijaniu, o pożegnaniach w różnych kontekstach. Pokazane są relacje na przestrzeni lat, tak często trudne, między dwojgiem ludzi, a gdzieś obok piękno krajobrazu, natury i człowiek w kontakcie z przyrodą. W tym tomiku znalazłam jeszcze coś bardzo ciekawego, jako wstęp zamieszczono wywiad z Julią Hartwig przeprowadzony przez Annę Janko. Na pytanie, „Dlaczego pisze Pani tak dobre wiersze", autorka odpowiedziała bardzo ciekawie. Według pani Hartwig, ażeby powstał wiersz, musi ze sobą współgrać wiele czynników: praca umysłu, oka i serca. A to wszystko w starannej oprawie warsztatowej. I choć Pani Hartwig w swojej wypowiedzi w Dekalogu Początkującego Poety stwierdziła, że „Unikam jak ognia dawania rad nowicjuszom w poezji", to w tym wywiadzie można znaleźć wiele mądrych, jak na mistrza przystało, wskazówek.

Każdy próbujący pisać wiersze powinien uznać ten wywiad jako dobrą lekcje pokory.

Warto sięgnąć po ten tomik poezji, by przeczytać nie tylko wiersze, ale towarzyszący im wywiad.